Vroeger was ik echt bang voor de tandarts. Als ik voor controle moest, was ik een paar weken van tevoren al nerveus. Ik was er de hele tijd mee bezig. En de dagen vlak voor de afspraak gierden de zenuwen door mijn lijf en sliep ik slecht. En als ik er even niet mee bezig was, dan werd ik er ’s avonds op t.v. wel aan herinnerd, want er waren altijd VEEL meer tandpastareclames op t.v. vlak voor mijn halfjaarlijkse controle. Dat was echt opvallend!

MIJN TANDARTS

Toen ik zo’n jaar of vijfentwintig was, kreeg ik een nieuwe tandarts … wat een verademing. Wat kon deze man goed omgaan met mijn angst … zo’n begrip en respect, zo’n geduld, zo liefdevol en zo zonder oordeel. Hij praatte me letterlijk door de behandeling heen: `Even volhouden. Je doet het hartstikke goed. Laat je schouders maar zakken. Ontspan maar’. En langzaam maar zeker ben ik mijn angst (grotendeels) kwijtgeraakt …

Naar de tandarts gaan, is nog steeds niet mijn favoriete bezigheid, maar ik ben er niet al weken van tevoren mee bezig, de zenuwen gieren niet meer door mijn lijf en het aantal tandpastareclames gaat niet significant omhoog in de weken voor mijn controleafspraak.

EEN NIEUWE TANDARTS

Vorig jaar is mijn `oude’ tandarts met pensioen gegaan en ik kreeg dus een nieuwe. En ja hoor … ondanks meer dan dertig jaar goede ervaringen, kwamen oude angsten weer naar boven: `Wat als het weer zo’n bullebak is als vroeger? Wat nou als hij me pijn doet met een verdoving? Wat als ….? Wat als …? Wat als …?

Vandaag heeft mijn nieuwe tandarts twee gaatjes geboord en gevuld. Natuurlijk was ik wel een beetje nerveus en af en toe merkte ik, dat ik met aangespannen spieren in de stoel lag. Maar het was alsof ik mijn `oude’ tandarts hoorde zeggen: `Even volhouden. Je doet het hartstikke goed. Laat je schouders maar zakken. Ontspan maar’.  

MEER TANDPASTA-RECLAMES …. ECHT NIET!

Natuurlijk waren er vroeger voor mijn bezoek aan de tandarts ook niet meer tandpastareclames op t.v. . Maar mijn angst was zo groot, dat het mijn blik vernauwde en ik helemaal gefocust was op dat wat ik zo eng vond en alles wat ermee samenhing. En natuurlijk sprongen daardoor de tandpastareclames eruit.

ACCEPTATIE

Doordat mijn `oude’ tandarts mij niet veroordeelde en mijn angst serieus nam, leerde ik, dat het oké was, dat ik bang was. Ik leerde mijn angst accepteren. Vanmiddag was ik misschien heel even een klein beetje bang, maar ik hoorde als het ware weer de woorden van mijn `oude’ tandarts.

JE VINDT ALTIJD BEWIJZEN VOOR DE OVERTUIGING DIE JE TOCH AL HEBT

Eigenlijk zie ik iets soortgelijks terug bij de vrouwen die ik coach. En misschien herken jij het ook wel bij jezelf. Je bent vaak te streng voor jezelf. Je weet zo op te noemen waar je allemaal in tekortschiet, wat je allemaal verkeerd doet of beter zou moeten doen. Ook jij ziet je eigen `tandpastareclames’ of wel dingen die je eraan herinneren wat voor loser je bent. De dingen die bewijzen, dat je een loser bent.

Je hebt vaak het gevoel, dat het niet uitmaakt wat je doet … je bent nu eenmaal een hopeloos geval.

Als je een compliment krijgt, wimpel je dat vaak af: `dat is toch niets bijzonders!’. En op die manier doe je jezelf tekort.  

Als je sterke eigenschappen van jezelf op `moet’ noemen, vind je jezelf haast arrogant …. `doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’. En het lijstje sterke eigenschappen is vaak veel korter, dan het lijstje met tekortkomingen.

Als je te streng bent voor jezelf en daardoor vaak negatief over jezelf denkt, zul je altijd bewijzen zoeken en vinden, dat dat ook echt zo is. Eigenlijk heb je een vooroordeel over jezelf.