Afgelopen zondag had ik zo’n dag, dat ik overal en nergens zin in had. Je kent dat wel, je wil van alles gaan doen, maar toch kun je je nergens toe zetten.  ’s Middags besloot ik om een eindje te gaan rijden … even een frisse neus halen … wat dingen op een rijtje zetten. Onderweg dacht ik na over het traject, dat ik bij Marlies van der Hout (Jouw Succespraktijk) volg. 

Je moet me niet pushen

Vanaf dag één wist ik en had ik aangegeven, dat ik een harde en serieuze werker ben, maar dat ik alles in mijn eigen tempo moet kunnen doen. Ik wil vooral niet gepusht worden. Dat werkt absoluut niet bij mij ….  

Vol enthousiasme ging ik aan de slag

net als een aantal andere coaches. We konden onze vragen, opmerkingen, uitwerkingen van opdrachten, maar ook onze twijfels en onzekerheden in een besloten facebookgroep posten en dan kregen we feedback van Marlies en elkaar. Dat werkt heel motiverend!

Er werden prachtige dingen gedeeld: flyers, ideeën voor workshops, mooie persoonlijke inzichten, zelf gemaakte coachingkaartjes etc. etc. 

….. En toen ging ik vergelijken

Toch werd ik steeds onrustiger en dacht vaak:  `ik kom niet vooruit, het gaat allemaal veel te langzaam’, `de anderen maken zulke mooie dingen en ik niet’,  `de anderen gaan veel sneller’, `ik wou, dat ik ook zo makkelijk klanten kreeg’ etc. Het voelde alsof mijn collega’s op een snelweg richting hun doel gingen en dat ik op een bospad liep waar ik maar een klein stukje vooruit kon zien. 

Eigenlijk was ik in een oude valkuil gestapt…

… ik was mezelf niet alleen aan het vergelijken met anderen, ik vergeleek het pad waar ik nog op aan het wandelen was met de resultaten die zij al behaald hadden. Geen wonder, dat ik steeds onrustiger werd en af en toe het gevoel had, dat ik niet  `goed genoeg’ was. Maar wat deed ik mezelf daar te kort mee. 

Ik probeerde van mijn eigen pad af te stappen en de weg van een ander te volgen. Want zij boekten immers al resultaat en ik nog niet!

Herken je dat?

Je kijkt op tegen de ander, die het al `voor elkaar’ lijkt te hebben en trekt dan (onbewust) de conclusies:

• Ik doe het niet goed genoeg
• Ik ben niet goed genoeg
• Ik moet het doen zoals die ander het doet
• De ander doet het beter
• Het lukt me toch nooit
• Ik kan het maar beter opgeven 

Misschien denk je nu bij jezelf: 

Ja, Cobie, allemaal heel leuk, maar wat doe ik eraan?

Ik wil je een paar tips geven, die mij helpen als ik merk, dat ik in de valkuil van vergelijken ben gestapt en daardoor van mijn eigen pad afraak:

• Vraag je eens af wat je nu echt diep van binnen wil? Wat is echt belangrijk voor jou? Voor mij is dat in dit geval mijn eigen tempo aanhouden en dus het traject in alle rust doorlopen. En ja, dan ben ik misschien langzamer dan mijn collega’s. En ja, dan zie ik allerlei mooie dingen van hen voorbij komen. Maar als ik het tempo omhoog gooi, dan ben ik mezelf aan het pushen en dat werkt niet.
• Focus je bewust op wat je al wel hebt bereikt? Geniet ervan en vier het! Terwijl ik mezelf aan het vergelijken was met anderen, vergat ik, dat ik een hele mooie workshop gemaakt heb. Die ik inmiddels 3x gegeven heb en die met veel enthousiasme ontvangen is. Na afloop ging ik blij naar huis en de deelnemers ook! Ik heb een nieuwe klinkende naam voor mijn praktijk bedacht. Ik heb teksten voor mijn website geschreven. Ik heb foto’s laten maken voor mijn website (en dit is echt een dingetje voor mij) en zo zijn er nog veel meer dingen. Nee serieus, wat heb jij al bereikt? En wat nog meer? En wat nog meer? 
• Realiseer je, dat wat iemand bereikt heeft, niets zegt over de moeite die hij heeft moeten doen om het te bereiken.  Iedereen heeft wel hobbels en obstakels op zijn weg. Het feit, dat jij soms ergens tegenaan loopt, maakt je niet tot een loser … het bewijst alleen maar, dat je mens bent!