Misschien denk je nu bij jezelf: hé, Co … begin jij nu ook al. Dat is zo makkelijk gezegd … `gewoon van je afzetten, gewoon loslaten, verdergaan met je leven’. Jij weet niet, wat ik op mijn bordje heb liggen. 

Laat ik je gelijk zeggen, dat ik dat inderdaad niet weet en ook sowieso zeker NIET ga zeggen. Want als het zo makkelijk was om dat waar jij op dit moment mee worstelt `gewoon van je af te zetten en gewoon los te laten en verder te gaan met je leven’, dan had je dan al lang gedaan.

Ik wil je eerst iets vertellen over …

MIJN ORGEL

Toen ik tiener was, heb ik voor het eerst achter een elektronisch orgel gezeten. Ik vond het geweldig en was er niet achter weg te slaan. Iedere keer als ik de kans had, kroop ik achter een orgel. Toen mijn ouders zagen, dat het geen bevlieging was, hebben ze een orgel gekocht. Ik kreeg ook les … en ging helemaal los. Wat een geweldige tijd was dat! Ik speelde gemiddeld drie uur per dag. 

DE VOLGENDE STAP

Een paar jaar later was mijn orgellerares ziek en ze zei: `Jij moet mijn lessen maar overnemen’. Ik had zoiets van: `Hé, hallo, ik ben jouw leerling, dat kan ik niet’. Maar ik heb het gedaan. Wat was ik trots. En vanaf dat moment was ik orgellerares en heb ik ruim 10 jaar met veel plezier les gegeven.

TIJDEN VERANDEREN …. PRIORITEITEN VERANDEREN

Na de geboorte van mijn zoon, ben ik steeds minder gaan spelen … andere dingen waren belangrijker geworden. Maar op een middag pakte ik weer eens een muziekboek, deed het orgel aan … maar het deed helemaal niets meer … mijn orgel was kapot. Al snel kwam ik erachter, dat een muis de bedrading kapot had gevreten. De schade was niet meer te herstellen. Met pijn in mijn hart moest ik afscheid nemen van mijn mooie orgel.

EEN KLEINER ORGEL …. MAAR WEL EEN BIJZONDER ORGEL

Vijftien jaar geleden is mijn moeder overleden en ik kreeg haar orgel. En dat maakt het natuurlijk een bijzonder orgel.

Het laatste jaar begon het hier en daar te haperen. Ik dacht er weleens over om een ander orgel te kopen … maar daar werd ik heel onrustig van … ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om dit orgel weg te doen …  

Gelukkig hoefde ik er verder niet over na te denken, want elektronische orgels zijn niet meer `in’ en dus nauwelijks te koop. 

PROBLEEM OPGELOST … DACHT IK … 

totdat ik een paar weken geleden een orgel zag staan in een kringloopwinkel … mooier, uitgebreider. Eigenlijk wilde ik het wel kopen, maar … dan moest ik mijn moeders orgel wegdoen. Er ontstond een hele tweestrijd in me en telkens als ik ertoe neigde `ja’ tegen het nieuwe orgel te zeggen, werd ik heel verdrietig. Allerlei gedachtes en gevoelens gingen door me heen …. het voelde alsof ik dan opnieuw een stukje van mijn moeder zou kwijtraken. 

MAAR ALS IK EERLIJK BEN …

had ik de beslissing al genomen, ik wilde dat orgel kopen. Ik ben wel vier of vijf keer naar de kringloopwinkel gegaan. Ieder knopje, iedere toets heb ik uitgeprobeerd om te kijken of alles wel echt werkte. En ja, ik ging er naartoe om alles te testen … maar ik ging er vooral naartoe om afscheid te nemen … van mijn oude orgel … van alle herinneringen … maar het allerbelangrijkste om weer een stukje afscheid te nemen van mijn moeder om nog weer een stukje los te laten …

EN NU DAN?

Ik heb het orgel gekocht en met pijn in mijn hart afscheid genomen van mijn moeders orgel. Sindsdien mis ik mijn moeder wat meer … maar dat hoort bij loslaten, verwerken. Het is een goede beslissing geweest … 

Je vraagt je nu misschien af:

MAAR WAT MOET IK DAN WEL DOEN?

Natuurlijk is het zo, dat het leven verder gaat …. maar iedereen verwerkt dingen op zijn eigen manier en vooral in zijn eigen tempo. Dat kun je niet forceren. Er bestaat geen handleiding waarin staat hoe lang je erover mag doen om allerlei problemen te verwerken. Het is zeker niet aan een ander om voor jou te bepalen wanneer het tijd is om `het gewoon van je af te zetten en gewoon los te laten’. 

Ik heb een paar tips voor je, die mij vaak geholpen hebben:

• Ga niet om het probleem heen, ga er doorheen. Ga de confrontatie aan met je gedachten en gevoelens. Sta er bewust bij stil. Voel wat je voelt … ook als het nog zo moeilijk is
• Wees vriendelijk naar jezelf toe … je mag je rot voelen. Wat zou je tegen een goede vriendin zeggen, die met dit probleem bij jou zou komen? Schrijf dat eens op. En zeg het dan tegen jezelf. Dat voelt misschien wat raar … maar probeer het maar
• Geef jezelf de tijd … van je afzetten en loslaten, komt pas echt als je eerst je gedachten en gevoelens recht in de ogen hebt gekeken en niet eerder

WEET JE WEL HOE MOEILIJK DAT IS?

JA, DAT WEET IK ZEKER! En ik kan je daarbij helpen. Neem gerust contact met me op en dan bespreken we hoe ik jou kan helpen om jouw probleem aan te pakken op een manier, die bij jou past en in een tempo, dat goed is voor jou.